Lekker belangrijk

Ik moet bekennen dat ik soms de meest absurde zoekopdrachten op het internet uitvoer. Ik vraag me af of het gewoon nieuwsgierigheid is, of dat ik een talent heb om de meest nutteloze weetjes op te duikelen. Neem nou gisteren in de supermarkt. Daar stond ik dan, oog in oog met de vleesafdeling, omringd door kookworst, kipleverworst, en de gewone leverworst.Terwijl ik daar in het gangpad stond, kon ik dat irritante reclameliedje "liever kipsleverworst dan gewone leverworst" niet uit mijn hoofd zetten. Maar laten we dat irritante deuntje even terzijde schuiven, anders dwalen mijn gedachten nog verder af.

Want wat deed ik? Ik pakte de kookworst op en bestudeerde hem. Wat was toch de reden voor die schuine snede? Het eerste stuk verdwijnt meestal al in mijn mond voordat die ook maar een snijplak had aangeraakt. Vervolgens pakte ik mijn grote vriend, Dr Google erbij, om opheldering te vragen. Maar zelfs de alwetende Google bleef het antwoord schuldig. Vervolgens ging ik weer door met boodschappen doen. 

Eenmaal thuis aangekomen, ging mijn speurtocht onverminderd door. Zoekopdrachten na zoekopdrachten werden ingevoerd. Gatver, nu móést ik het weten ook! Ik kreeg wel antwoorden over de ingrediënten van die traditionele kookworst, maar het mysterie van die schuine snede bleef me achtervolgen.

Toen we 's avonds aan tafel zaten, vertelde ik mijn man over mijn verwarring omtrent de kookworst. Mijn man had voor mij eindelijk het verlossende antwoord, althans dat dacht hij. "Dat schuine snijvlak is handig om vlakke plakken te snijden," zei hij triomfantelijk. Maar natuurlijk was ik niet tevreden met dat antwoord. "Hoe weet jij dat nou? Ik bedoel, wie snijdt er tegenwoordig nog plakken in plaats van mooie ronde schijfjes? en waarom verkopen ze dan geen plakjes?" Mijn man begon zelfs mee te graven op het internet.

Het werd een soort familieproject, een soort bezigheidstherapie voor ons allemaal. Maar uiteindelijk besefte ik dat ik misschien gewoon de lokale slager moest vragen, hoewel ik vrees dat ik dat wel weer zou vergeten. En terwijl ik me afvroeg waarom ik in hemelsnaam dit wilde weten, besefte ik dat mijn nieuwsgierigheid op zoek was naar antwoorden op de meest onbelangrijke vragen ter wereld.