Oké, dit wordt zo'n blog waar je misschien wel een kopje koffie/thee bij wilt pakken. Ik loop namelijk al jaren met deze hersenspinsel in mijn confettihead rond. Mijn brein is als een confetti-kanon, met veel gele, enkele blauwe en rode snippers die wild in het rond vliegen. Dus ja, het is een gezellige chaos. Uhm, dit is trouwens een van de blogs die voor mij voelt als naakt over straat lopen. Haal dat beeld gauw uit je hoofd als je een beelddenker bent, want geloof mij, dat wil je echt niet. Maar goed, deze blog is nou eenmaal ook één van mijn ware hersenspinsels, waarbij ik denk moet ik hem nou plaatsen of niet. Ach schijt gewoon doen.
Laat me je kort terug meenemen naar mijn periode als alleenstaande moeder. Ik ging uit elkaar en werkte toen parttime, mijn halve salaris verdween aan de opvang. Aanvullende bijstand was toen mijn steun en toeverlaat. Maar op een gegeven moment dacht ik, "wat als ik volledig de bijstand in ga? Dan heb ik recht op meer toeslagen dan wat ik nu verdien en meer aandacht voor mijn kind" Dus wat deed ik? Inderdaad, werk opzeggen, overdag voor de kleine zorgen en 's avonds studeren. Huurtoeslag, zorgtoeslag, alleenstaande ouderkorting, kinderkorting een opleiding en zelfs energie zuinige spaarlampen van de Gemeente. Wow! Kreeg ik dit allemaal?
Toen mijn oudste kind naar school ging, werd het tijd voor een fulltime baan die paste bij mijn rol als alleenstaande moeder. In het begin deed ik zelfs wat tijdelijke nul-uren-contract-baantjes om het gevoel van afhankelijkheid van de bijstand te vermijden en werd daardoor gekort op mijn uitkering en natuurlijk werden de toeslagen steeds minder. Maar mijn motto was: ik wil een onafhankelijke, werkende moeder zijn.
Ik ging vervolgens na een paar jaar samenwonen. Ik zei mijn huurwoning op en al mijn toeslagen waren (terecht) verdwenen. Maar helaas na enkele jaren waren we geen goede match meer. Ondertussen had ik wel een andere vaste fulltime baan die ik graag wilde, met flexibele uren. Ik ben toen op zoek gegaan naar een woning voor mij en mijn kind. Aangekomen bij de woningbouw vertelden ze me dat ik te veel verdiende voor het geld dat ik aan een woning wilde uitgeven. Dus tja, ik werd een huizenbezitter. Kopen was toen voor mij gunstiger dan huren. Tevens had ik als alleenstaande ouder geen enkele recht meer op toeslagen, want mijn cijfertjes waren op papier (bruto) positief.
Nu gauw weer terug naar het heden: ik heb een gezellig gezinnetje met een extra mini-moesje erbij van ons samen. Allebei fulltime werkend, kind fijn naar school. Owja voor de duidelijkheid wij kennen de “trend” papadag hier helaas niet. Dus, we regelen buitenschoolse opvang. Maar daar ga ik weer, de confetti vliegt weer als een wervelwind door mijn hoofd: wat blijkt, als wij ons kind ophalen van de BSO om bijvoorbeeld 16:00 uur, dan moet ik alsnog verplicht tot 18:30 uur opvang afnemen. Best bizar, toch? Onze bazen doen echt niet aan 2,5 uur extra bonus uitbetalen. Dus wie betaalt continu die extra uren die we verplicht moeten afnemen? En met mijn flexibele uren betaal ik ook nog eens meer voor de opvang. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om mijn verwarring te begrijpen. Oh ja, en dan nog even terugkomend op die kinderopvangtoeslag? Nou jottum, we hangen naast de confetti ook nog maar even de slingers op, ik denk niet eens dat ik dit nog hoef uit te leggen, als tweeverdieners.
Och, wat geweldig, een enorm feestje in mijn hoofd met al die kleurige confetti snippers. Nu ik dit weggetikt heb, heb ik natuurlijk niets beters te doen dan mijn drie ongelooflijk belangrijke confetti kleurtjes te sorteren. Dit wordt nog een hele klus, want ondanks dat ik het van me afgeschreven heb begrijp ik er nog steeds helemaal niets van.
Reactie plaatsen
Reacties