Hier zit ik dan, omringd door mijn eigen innerlijke confetti, terwijl ik me laat meeslepen door de fascinerende wereld van menselijke waarneming. We kennen allemaal de traditionele vijf zintuigen: we horen, zien, voelen, ruiken en proeven. Maar het leven heeft me verrast met een bonus, een verborgen schat in mijn brein: mijn eigen persoonlijke intuïtie, die ik de naam "Soul Sense" heb gegeven.
Soms lijkt het alsof ik de gevoelens van anderen kan oppikken, als een soort empathische antenne. Of ik merk gewoon dat er iets niet klopt en dan ga ik op onderzoek uit. Ironisch genoeg voel ik misschien niet eens de behoefte om het te bewijzen, want ik weet zelf wel dat het klopt of niet klopt. Maar het delen ervan, dat is een ander verhaal. Want ik snijd mezelf dan elke keer weer gruwelijk in de vingers.
Laat me duidelijk zijn, zweverigheid is niet echt mijn ding. Als het lijkt alsof ik zweef, heb ik waarschijnlijk gewoon te veel koffie gedronken! Hoewel je zou denken dat ik blij ben met mijn zesde zintuig, gedraagt mijn "Soul Sense" zich eerder als die ene vriend die altijd ongevraagd advies geeft en dan doet alsof hij niets heeft gezegd. Serieus, dat ding brengt me vaak in de meest bizarre situaties.
Dus tja hier zit ik dan, omringd door mijn hersenspinsels, dankbaar en soms wat verward door mijn Soul Sense, deze blog weg te tikken. Ondanks de verwarring en rare situaties die het soms met zich mee brengt, zeg ik regelmatig tegen mezelf: “zie Ka, hoe maf ook, dat voelde je toch weer goed aan".
Reactie plaatsen
Reacties