Het voorjaar begint, en hoewel de onvoorspelbare aprilmaand nog verrassingen kan brengen, besluit ik de chaos in mijn kledingkast aan te pakken op een dag dat ik eigenlijk niets gepland heb.
De eerste zonnenstralen breken door, maar bij het openen van de kast ontmoet ik sombere kleuren die me tegemoet komen. Ik besluit dat het tijd is voor verandering, voor kleur en korte mouwen. Met vastberadenheid trek ik de zomerkleding uit het washok en begin alles op een berg op bed te gooien.
Terwijl de zon naar binnen schijnt, gooi ik ongebruikte kledingstukken in een hoek van de slaapkamer. Ondanks af en toe twijfel besluit ik rigoureus te zijn en de berg weg te doen groter te maken. De jurkjes hang ik netjes op, terwijl de korte broeken en shirts een plek krijgen in de kast.
Tijdens het opruimen realiseer ik me dat ik eigenlijk helemaal niets nieuws nodig heb. De confetti van gedachten die vanochtend door mijn hoofd dwarrelden, vindt plotseling een geordende plek. Het proces van opruimen brengt niet alleen ruimte in mijn kast, maar ook in mijn gedachten.
Reactie plaatsen
Reacties